پایگاه آموزشی و اطلاع رسانی مهندسی پزشکی

تولید قلب مصنوعی با عملکرد بالا توسط محققان ایرانی

محقق ایرانی بخش مهندسی زیست پزشکی در بیمارستان بریگهام موفق به تولید قطعات نوآورانه قلب شده که از فناوری نانو برای ارتقای رسانایی مواد در تحریک شکل‌گیری بافت قلب مورد استفاده قرار می گیرد.

تولید این قطعات فوق باریک قلب ، علم پزشکی را یک گام به تولید بافت های مصنوعی با عملکرد بالا که برای درمان قلب آسیب دیده یا سایر اندام ها نزدیک تر می کند.

این قطعات بافت قلبی از یک بستر هیدروژل استفاده می کند که با نانوماده تقویت می شود و به آن نانو لوله های کربنی گفته می شود.

محققان برای تولید این قطعات قلبی از بافت ماهیچه قلبی نوزاد موش و نانولوله های کربن با هیدروژل استفاده کردند. این قطعات جدید همچنین نشان دهنده یکپارچگی مکانیکی عادی و کارکردهای پیشرفته الکتروفیزیولو‍‍ژیکی بود.



علاوه بر این محققان موفق شدند که این قطعات نوآورانه دارای تأثیر حفاظتی مثبتی درمقابل سموم شیمیایی هستند.

دکتر علی خادم حسینی استادیار دانشکده پزشکی هاروارد ، بخش علم سلامت و فناوری هاروارد - ام آی تی و موسسه مهندسی الهام گرفته از زیست شناسی ویس به همراه دکتر مهدی نیکخواه ، مسعود خبیری ، محمد عزیزی ، سو ریون شین ، سانگ می جونگ ، مومن زلابانی ، کیکیونگ کیم ، پینار زولتون ، سانگ بوک کیم ، جیک کونگ ، کای تاک وان ، توماس پالاسیوس ، محمت دوکمسی ، جوحی بائه ، شیاوو تانگ این تحقیقات را ارائه کرده است.

تولید این قطعات فوق نازک قلبی توسط خادم‌حسینی می‌تواند علم پزشکی را یک گام به بافت‌های قلبی بادوام و کارکرد بالا نزدیک‌تر کند که برای قلب های آسیب‌دیده و اندام دیگر قابل استفاده هستند.

این قطعات بافت قلبی از یک چارچوب هیدروپل که با نانولوله‌های کربنی تقویت شده و سلول های قلب با قابلیت تقلید از بافت طبیعی استفاده می‌کنند.

این قطعات بدیع از یکپارچگی مکانیکی و کاربردهای پیشرفته الکتروفیزیولوژیکی برخوردارند. آنها همچنین از یک تأثیر محافظ در برابر مواد شیمیایی سمی برای بافت قلب برخوردارند.

به گفته خادم ‌حسینی اولین کاربری این مواد می‌تواند در دستگاه های زیستی باشد که برای ارزیابی و ترمیم محیط های سمی یا ترمیم ساختمان ها مورد استفاده هستند.

اگر ایمنی این مواد برای استفاده در بدن انسان مورد تأیید قرار بگیرد ، می‌توان از آن برای درمان بافت های آسیب‌دیده قلب در اثر حمله‌های قلبی استفاده کرد. محققانی که بافت قلبی را در آزمایشگاه مهندسی می‌کنند ، اغلب از پلیمرها و ژل برای ارائه محیط مناسب و شبیه به داخل بدن برای رشد سلول های قلبی استفاده می‌کنند.

به گفته خادم‌ حسینی ، این مواد در نهایت از دو نقص بحرانی برخوردارند. یکی اینکه با رسانایی الکتریکی بافت قلب منطبق نبوده و همچنین از قدرت مکانیکی برابر نیز برخوردار نیستند.

دکتر خادم‌حسینی سال گذشته توانست جایزه محقق جوان مجله مهندسی بیوشیمی را به خود اختصاص دهد. این جایزه برای حضور برجسته دانشمندان جوان در پژوهش و تجربیات مرتبط با حوزه مهندسی بیوشیمی اعطا می‌شود.

نتایج این تحقیقات روز 30 ژانویه در مجله ACS Nano منتشر شده است.

کلمات کلیدی: biomedical engineering ، مهندسی پزشکی ، آشنایی با مهندسی پزشکی ، معرفی مهندسی پزشکی ، مهندسی پزشکی گرایش بالینی ، مهندسی پزشکی گرایش بیومکانیک ، مهندسی پزشکی گرایش بیوالکتریک ، مهندسی پزشکی گرایش بیومتریال (بیومواد) ، مهندسی پزشکی ایران ، مهندسی پزشکی دانشگاه پیام نور ، پایگاه آموزشی و اطلاع رسانی مهندسی پزشکی ، اخبار و تازه های مهندسی پزشکی ، مقالات مهندسی پزشکی ، آموزش مهندسی پزشکی ، دانلود کتاب های مهندسی پزشکی ، دانلود جزوه های مهندسی پزشکی ، دانلود نمونه سوالات امتحانی مهندسی پزشکی ، نانو ، فناوری نانو ، نانوتکنولوژی ، قلب مصنوعی ، بافت ، بافت قلب ، نانولوله های کربنی